Sayfalar

20 Temmuz 2017 Perşembe

Oğlumun Öpmek İstediğim Davranışları


bakışı öpmek
İnsan evladı, çok emek verdiği her ne ise; köpek, tavşan, hırbo sevgili, aile, ders, iş ya da çocuk- verdiği emeklerle sevgisini pekiştirdiğinden, direkt 'gurban olurum' seviyesine yükseliyor zaten. Çocuktan sonra da aynı formülü kendi adıma yeniden ispatlamış oldum elbette. Fakat bu aralar, davranışından öpesimin geldiği bazı detaylarını not alasım var oğul kuşumun. Unutmaktan korkuyorum be hala gızları. Ne demişler, söz uç yazı kal.

➜Ev çocuğu, oyunlarda başrol olmuyor. Genelde sağ kol oluyor. Örneğin ben lider oluyorum, o da benim her dediğimi yapan Sebastian oluyor. Heidi hikayesinde şu ara en çok Sebastian olmayı seviyor. Benden yani Bayan Rottenmeir'dan Heidi ve Clara'ya karşı yerine getirilecek emirler almak onun için büyük şölen. Masa hazırlarken, yardım etmeyi seviyor olaylarına girmiyim, onu sevmeyen çocuk pek yok. Çocuklar kendilerine görev verilmesinden oldukça keyif alıyorlar ancak anladığım kadarıyla ev çocuğu bu konuda kariyer odaklı. Tatlı ya, yerim.
Sebastian

➜Geçenlerde kötülük yapmak istemiş. Anneme yaklaştı; 'kötülük yapmak istiyorum anane' dedi. Annem de ok hadi yap, dedi. Gitti, salonda duran oyuncak sepetini devirip kaçtı. Ve gerçekten çok mutlu oldu be. Öperim aksiyonunu onun.

➜Dün elimi bırakıp, yola fırladı. Aslında tam yola çıkmadı, kaldırımda frenledi kendini. Fakat ben çok korktum, aniden gelişti ve ayrıca bizim buralarda kaldırım da gayet güvenliksiz, motorlar vs açısından. Sesimi yükselttim, derken arabanın içinden babası da çıktı, o da 'kendi başına yola fırlayamazsın' temalarında, konuştu. Derken yavrum başladı ağlamaya. Kucakladık. Dedim, çok korktum oğlum, yapma bir daha lütfen. Ağlarken, şöyle dedi: 'Hayır yüzün kızgındı, korkmadın, sen kızdıın, zaten canavar da yoktu'. Hıçkırarak ağlıyordu. Ah canım sadece canavar olunca korkarız zannediyor.

➜Hafta sonu dolmuşa binecektik onunla. Onu durağa yerleştirdim, ben ayakta dolmuşları gözetliyorum. Derken emin olamadım, doğru yerde mi bekliyorum diye. Gelen ilk dolmuşa el kaldırıp, yaklaştım, tam kafamı uzatıyordum ki, baktım 'tapa tapa tapa' koşarak endişeyle bana geliyor yavrum. Onu bırakıp gidiyorum sanmış, onu unuttum sanmış. Yüreğimi dağladı bu olay ya, kıyamam. Normalde her şeyi açıklarım aslında, bu kez unutmuşum. Ahh ya.

➜Bu aralar, telefonumdan fotoğraf çekme denemeleri yapıyor. Hoşuma gidiyor, engellemiyorum. Çektiği fotoğrafları gün içinde sık sık kontrol ediyor, izliyor. Telefonum ne idüğü belirsiz karelerle dolu. Onlara bayılıyor. Aslında hepsi çöp ama silmeye kıyamıyorum.
müthiş altın oran


➜Parmak emme alışkanlığına geri döndü. Sordum bir gün, neden yapıyorsun, vazgeçemiyor musun dedim. Anne, ben parmağımı emmiyorum, parmak ağzıma giriyor dedi. Çok çaresiz görünüyordu, canım benim. Gerçekten bağımlılık yaşıyor, hem de en zorlarından... Ne yapacağız, ufukta çözümüm yok.


--

İşte böyle, aklıma bir anda gelenler bunlar oldu. Eminim bunu yayınladığımda daha bin tanesi üşüşecek zihnime. Şimdilik bunlar olsun. Daha devam ederim ben bu not almalara. Şimdi şimdi anlıyorum ki, kendisi henüz karnımda temas kuramadığım bir haldeyken bile, varlığını öpmek istiyormuşum. Adını koyamıyormuşum.
salaş hamile insan gadını


Kahve yerine çay bugün. Sizin de oluyor mu öpme isteği sevdiklerinizin davranışlarından?



13 yorum:

  1. Ay olmaz miii oluyor tabiii:) yazdigim 10 yazinin 9u yavru da yavru diyor zaten, hemen yazayim... Bu aralar yavruya yazdiklarimda oflayip poflasam da mesela herhangi bir sesten korkup gözlerini kocaman actigi, elini kalbine goturup korktuuuuu diye bagirarak ustume tirmandigi anlar... Bi de basini boynuma gomuyor sakinlesene kadar. Off off bitmesin o an! Bir de uykusu geldigi zaman meme diye dolanmaya başlıyor pesimde sonra da emerken kikirdiyor, yuzume bakip aydede surata donusene kadar gulumseyip devam ediyor, öyle mutlu ki o an, benim de onu kalbime sokasim geliyor.
    Ayhh.. Coştum yaziyorum haa:)
    Bu arada o fotodaki bakışları yerimmm <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. boyna gömmeler ahhh <3 en en en sevdiğim anlar.. aydede suratın ne olduğunu tam olarak biliyorum galiba :D

      Sil
    2. Hehehheheh yaşasın aydedeler <3

      Sil
  2. Ya Kahve senin tatlış masum oğlunun davranışlarıyla bende şimdi "kurban olurum" seviyesine geldim. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ehehe, çocuk anısı dinlemek limitliyken sempatik olabiliyür doğru. limit aşımı olduğunda, kaçmak delikanlılıktandır.

      Sil
  3. bu bakışlardan öpmek isterdim mesela :) benim oğlumunda cilveli göz kırpıştırmaları var akıllara ziyan :D işte tamda o kirpiklerden gözlerden sulu sulu öpesim geliyor (hülya)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ehehe sulu sulu öpmek mii.. bildim bildim. öpülmekten zevk alma dönemi oluyor, kısa bi- heh işte o arada bol tutmak lazım.

      Sil
  4. Ben de kedittomu böyle seviyorum, sayılır mı? Çünkü yukarıda listede saymışsın, oradan alır yürürüm dedim. :D

    Parmak emmeye çok takılma derim. Zaten biliyorsundur, davranış söndürmeye çalışırken bu istenmeyen davranışı dillendirmemek gerekir. Regrese olduğu bir şey var herhalde, gözleyerek bunu anlamaya çalışmak yapılabilecek en iyi şey sanırım. Başka şeyler eşlik etmediği müddetçe çok büyük bir sorun değil diye düşünüyorum.

    Davranışlarını bilemem ama gözleri tam da öpülmelik oğlanının. Maşşaaallaaahhh tututututu:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Regrese ne demek? Çok heyecanlandım bak şimdi? 2 hafta kadar parmaksız yaşadı. Sonra yeniden döndü. Aslında başından beri hiç engellemedik ama yeniden başlayınca karıştık. Hani bırakmıştın, yapma bence, ihtiyacın yok oğlum filan dedik.

      Şimdi yine karışmıyoruz. Susuyoruz.

      Ne poh yyieceğuk fikrim yok. Gözlemliyorum ama sonuç yok?

      Keditton da sayılır, sayılmaz mııığğ. Onlar da çok pis gurban ettirir, bilirim.

      Sil
    2. Geriye dönüş gibi düşün. Hani bebeklerde emme refleksi var ya, ilk olarak duygusal açlıklarını da emme yolu ile ağız aracılığıyla doyuruyorlar. Erken çocukluk/ çocukluk döneminde de bazen duygusal ihtiyaçlarını tolere edebilmek için parmak emme, başka bir eşyayı emme vb gibi davranış sergileyebiliyolar. Çocuklarla bu konuları çalışırken genelde söndürmeye yarayacak şeyler yapardık. (Kreşte çalışıyordum bir ara, görüşmeye gelen kişiler olduğunda da benzer öneriler sunuyorum ama farklı görüşler olabilir elbette.) Çocukta parmak emme davranışı olduğunda onu ellerini kullanabileceği başka bir aktiviteye yönlendiriyordum. İki elle davul çalma, ipe boncuk geçirme, dört ayak üstünde yürüme gibi. Bu yöntem davranışın sebebini anlamaya yaramaz ama ciddi bir sorun yoksa bunu yapmasını engelleyebilir.

      Burdan ne kadar anlatabildim bilemiyorum, uzaktan laf söylemek de kolay değil ama deneyebilirsiniz belki de.

      Bu arada sadece zamansal açıdan denk geldiği için bir çıkarım; işe başlayıp yeniden eve dönme sürecin oldu ya, bu onda kafa karışıklığı yaratmış olabilir, bu da emme davranışını tetiklemiş olabilir. Ama dediğim gibi sadece çooook uzaktan bir genelleme yapıyorum, yanlış bir şey söylemek istemem.

      Sarışın, sarmalaşın bol bol :)

      Sil
    3. sarılayım minişime. düşüncem bu konuda. çoksağol.

      Sil
  5. Ne şirin ama :) :)

    ben de beklerim bloguma :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aa biliyorum senin bloğu. okuyordum zaten. bu ara uğramadım ama bak, geleyim hemen.

      Sil